De empathische hardwerker.
Van een hulpverlener verwachten wij een begripvolle en empathische houding. Een deskundige die jou verder helpt met de problemen die je ervaart, die jouw problemen begrijpt en je bijstaat tijdens jouw worsteling.
Jij bent immers uniek en om jou te begrijpen is veel tijd en vooral veel expertise nodig. Dat is nodig om jouw problemen te analyseren en een ‘diagnose’ te stellen, want is er eenmaal een diagnose, dan kun je doelen stellen.
Na een fijn gesprek met jouw wijze coach, counselor, psycholoog of wat ook, kom je vol goede moed thuis. En dan? Nu je in 1 klap hebt begrepen waar het aan schort, daalt de noodzaak om aan je problemen te werken. De inhoud van het gesprek zit alweer ergens ver weg in je grijze massa opgeslagen.
Ook het tweede is een fijn gesprek, je voelt je echt begrepen. De opdrachten die je meekrijgt, zijn leuk en soms doe je ze zelfs…. maar nog vaker niet, want het leven roept je.
Een mooie toekomst met innerlijke conflicten, maar het was wel nuttig!
Na vele gesprekken en vele euro’s lichter zit het erop en ga je vol goede moed en gemotiveerd een probleemloze toekomst tegemoet. Al die begripvolle gesprekken waarbij de hulpverlener een luisterend oor bood, waren heel nuttig.
TOT ….het moment dat je vervalt in oude patronen of het moment dat een nieuw probleem zich aandient en jouw leven beheerst.
Hulpverleners staan ook nu in de rij om je bij te staan tijdens je emotionele crisis of met je innerlijk conflict. De hulpverlener heeft een onuitputtelijke ambitie om je problemen op te lossen. Dat is erg nobel en dat maakt de hulpverlener een trotse professional.
En terwijl menig hulpverlener zich in het zweet werkt om samen met jou naar oplossingen te zoeken, ligt er vaak een extra probleem op de loer. En dat ben JIJ. Het risico is groot dat het jou als patiënt, coachee, klant, gedupeerde, nogal lui maakt.
Je leest het goed…LUI.
LUIE DONDERS.
De mens is een gewoontedier en houdt niet zo van verandering. Wij mensen komen van nature in verzet tegen alles wat we niet gewend zijn. Alles wat een ander voor je doet, hoef je zelf niet aan te pakken. Als de hulpverlener keihard aan het werk gaat en heel hard aan de teugels trekt, blijft de ‘ezel’ gewoon staan waar hij staat.
Tijdens de evaluatie, zeg je tegen de hulpverlener dat de gesprekken je echt geholpen hebben, dat het erg fijn was om je hart te kunnen luchten. Je hebt kunnen vertellen wat je dwars zat. Maar is de échte verandering er wel gekomen? Ben je echt wel of verval je na een korte periode in je oude patronen en vertel je de hulpverlener uit beleefdheid hoe prettig het was?
Ik ontdekte een andere vorm van hulpverlenen. Een vorm van coachen waarbij je niet aan de teugels van de ezel trekt, maar een die je aan zijn staart trekt.
Door de ezel aan zijn staart te trekken krijg je hem wel vooruit. Sterker nog hij gaat zelf lopen. Dit is een basisprincipe van het provocatief coachen. Door te triggeren, uit te dagen en door provocatie help je iemand vooruit.
Is het dan alleen maar afzeiken van de hulpvragen of probleemdrager?
Grondhouding.
Nee dat is het niet. Provocatief coachen bestaat uit drie onderdelen die samen de grondhouding vormen van een provocatief coach.
- Provocatie De coach daagt uit, gaat tegen de stroom in, zorgt voor plagerijen en stelt je vertrouwen op de proef.
- Contact Dit doet de coach altijd met respect, warmte, openheid en empathie.
- Humor Waarom zou je niet mogen lachen om je probleem? De coach zorgt voor een luchtig geheel.
Tijdens het provocatief coachen, probeert de coach de coachee vooruit te helpen door het aangaan van een provocatieve relatie en niet zozeer het bereiken van gestelde doelen.
De effecten van het provocatieve coachen, beschrijf ik in een volgend blog.
Wil je meer lezen over dit onderwerp lees “Niet-helpen voor hulpverleners” van Jeffrey Wijnberg
Druk hier voor meer informatie over What’s Nekzt
